Chaos is ook een vorm van orde!

Het ligt echt niet alleen aan mij. En als deze titel centraal staat in jouw leven, dan ligt het ook niet alleen aan jou. Het leven is één grote chaos. Punt uit. Wat wil je ook? We moeten dit doen, we moeten dat doen, we moeten eten, slapen, douchen, opruimen, studeren, 500 hobby’s hebben, naar les gaan, sporten, een vriendenkring onderhouden, samenleven met familie en rekening houden met hun doen en laten, gevoelens en planning. En dan liefst ook nog doen wat je graag doet.

UHM….HALLO.

Dus. Chaos. En dan heb je waarschijnlijk ook nog het gevoel dat je de enige bent. En nee, lieve mensen. We kennen het allemaal.

Ik heb soms het gevoel dat ik door één of andere reden iets ga doen dat juist lijkt omdat ik het om mij heen zie, dingen begin te doen die niet goed voelen. Mij op een bepaalde manier ga kleden, iets nieuw proberen uitproberen, van mening veranderen. Allemaal leuk en wel, maar genoeg is genoeg.

En dan nog iets. We maken van onze problemen, wereldproblemen. Natuurlijk gaat ons hoofd dan wel eens overstromen. Want weet je, die chaos zit voornamelijk daar. In dat hoofd van ons. Het kan wel eens allemaal niet goed lijken te lopen maar de realiteit is toch dat de helft van de problemen in ons hoofd behoorlijk miniem zijn in het echt (alle respect, er zijn wel degelijk uitzonderingen hierop), en dat ze zichzelf vaak oplossen. Door er tijd overheen te laten gaan. Door er even niet bij stil te staan. En vooral; door geen probleem te zien waar geen probleem is.

Ook al krijg je je werk niet afgerond, ben je oververmoeid, willen sommigen dingen niet lukken, voel je jezelf te dik, blijft die rommel eeuwig liggen en is alles letterlijk en figuurlijk een chaos.

Eén boodschap: relativeer en laat het zijn. Laat de onrust in je hoofd niet de leiding nemen over deze plots ontstane chaos.

Oke, maar goed. Het gebeurd toch. Wat dan? Maar even wat voorbeelden te geven…

• Laat voor minstens één dag alle social media liggen. Maar echt gewoon alles. Ook niet even een bericht naar die ene persoon sturen want dan ben je vertrokken. Ze moeten maar even zonder jou kunnen en jou met rust laten. Na de eerste afkickverschijnselen zal je heel veel rust ervaren. Dus nee, het is niet verplicht in onze samenleving om continu bereikbaar te zijn. Het lijkt wel een opgelegde, ongeschreven regel te worden. So just you know, als je écht iets belangrijk te melden hebt, sms me dan. Alle andere kanalen houd ik bewust vaker gesloten.

Nog een vaak voorkomend fenomeen. Je voel je dik. Achja, gebeurt wel eens.

Onthoudt…

• Mensen zien echt niet dat je gisteren anderhalve pizza en drie puddinkjes naar binnen hebt gewerkt; No worries, je hebt net iets meer (lees: +-3500kcal, thanks google!) extra nodig om één kilo aan te komen. Niets aan de hand dus. Zet dat olifantenbeeld van jezelf dus aan de kant en ga gewoon naar buiten of doe wat je van plan was te doen. En trouwens, morgen is er weer een dag. Zorg alleen dat dat van die anderhalve pizza niet elke dag gebeurd 🙂
• Iedereen is toch teveel bezig met naar zichzelf te kijken, echt waar. Zo geïnteresseerd zijn ze nu ook weer niet in jou.
• Het is het einde van de wereld niet. Echt niet. Oké, je bent een kilo aangekomen en de bedoeling was er twee af te vallen en die huistaak van drie dagen geleden is nog blanco. So what? Er zijn ergere dingen in ’t leven. Breng gewoon je zaken op orde. Of laat het allemaal even zijn zoals het is. D’as ook oké. De wereld is nog niet vergaan.

Het lijkt bij niemand te gebeuren maar het gebeurt bij iedereen. Constant. Het gevoel van niets op orde te hebben. Nu je dat weet voel je jezelf al beter, toch?

En onthoudt, chaos is ook een vorm van orde! Misschien wel een levenswijze.