Running into the week like…
Maandagochtend. Running into the week like… en dat mag je deze week best wel letterlijk nemen. Besloot ik gisteren zo ongeveer alles wat er op de planning stond on hold te zetten en de stormachtige zondagnamiddag met warme chocomelk, comfort food en een Netflixmarathon (‘marathon’, haha, ik krijg stress bij dat woord) in de zetel door te brengen (goed, ik heb wel nog één uur gewerkt en drie kwartier gelopen, zo onproductief zijn we nu ook weer niet! 🙂 ), was het vandaag tijd om mijn planning weer te volgen. En dat houdt in: tien kilometer lopen, één blogpost schrijven en zo’n dertig pagina’s uit mijn cursus vanbuiten leren tegen vanavond. In die volgorde. En het is al eind van de voormiddag. Tijd om even bij te praten…
Om eerlijk te zijn, was ik deze ochtend zo goedgezind opgestaan dat dat lopen zonder al te veel na te denken over (slechte) excuses om niet te hoeven gaan, kon worden afgevinkt. Het werden zelfs 11.25km, en dat na (nog maar eens) een nacht van vijf uur slaap. Well done, Stravelien. Over het lopen gesproken, sinds ik een paar dagen geleden al mijn nog resterende trainingen, en dat zijn er zo’n vier per week gemiddeld, in mijn agenda heb geschreven en één voor één met de meest opvallende fluostift heb onderlijnd, is er geen ontkomen meer aan. Ik moét gewoon de deur uit. Zin of niet. Beetje regen of niet. Storm of niet. Examens of niet. En zo gaat dat eigenlijk altijd wel bij mij. vanaf dat het in mijn planning staat, geef ik mezelf geen keuze.
En nu echt over het lopen zelf gesproken. Ik moet toegeven dat mijn conditie niet meer was wat het geweest is en dat ik mijzelf soms nog door zeven kilometer heen moet sleuren. Als je dan uitrekent dat ik over zes weken 42,2km zal lopen, geraken mijn hoofd en mijn loopschoenen in paniek. Het zou ook een beetje teleurstelling zijn als ik niet een snellere tijd loop dan de vorige keer, dan kan ik mezelf toch geen marathonloopster meer noemen? Inderdaad, Stravelien, dat kan je niet maken. Lopen dus! (en na al dat genetflix en comfort food, al helemaal! 🙂 )
Running into the week…wat staat er op mijn planning komende week? Dat is een beetje zoals mijn weken er gewoonlijk uitzien: van maandag tot vrijdag naar de les, en zaterdag en zondag twee halve dagen werken. Alleen zijn die lessen nu even vervangen door studeren. En dat geeft rust in mijn hoofd. Hoofdstuk per hoofdstuk en vooral mijn best doen om het ook effectief interessant te vinden, werpt zijn vruchten af. Al kost lopen mij minder wilskracht dan door die boeken geraken. Ik heb nu wel energie voor tien. Wat een dagje me-time met een mens kan doen…
Running into the week… studeren en lopen, dus. En tussendoor een beetje schrijven, nog drie praktijklessen, met mijn oma gaan eten, mijn kat platknuffelen, mijn huisgenoten aandacht geven, treinritjes tussen Leuven en Gent en niet vergeten…altijd blijven lachen!
Zo, op naar een nieuwe week. Mijn home made chocolate latte is bijna leeg (ik vond dat wel een goede post-workout-meal, ja, en ja, ik ben ook nog steeds koffieverslaafd), en ik denk dat we zijn bijgepraat. Zo interessant is het leven van een 20-jarige student nu ook weer niet 🙂 Fijne week gewenst, iedereen!
Liefs,
Stravelien