Na mijn artikel over mijn loopdoelen van het komende jaar, is het misschien ook wel leuk om te lezen hoe ik van plan ben dit aan te pakken en hoe ik me voorbereid op zo’n marathon. Als ik vertel dat ik ooit al één gelopen heb vallen velen hun monden open, en ik moet toegeven dat ik de dag zelf ook behoorlijk verbaast was van mezelf. Zo groot die prestatie en afstand op dat moment voor mij waren, zo normaal voelt het nu aan. Een marathon lopen, dat doen we wel even tussen de soep en de patatten door. Oftewel: tussen een paar examen en twee les-/werkweken in, in mijn geval. Want zo gaat het ook letterlijk zijn. Dat topsporters hun hele doen en laten aan de kant schuiven voor hun sport begrijp ik heel goed, achter gaat mijn studentenleventje wel gewoon door en is lopen slechts één van mijn zeven hobby’s 😉
Waar gaat dit verhaal naartoe? juist ja, naar 29 maart. Dat is nog zo’n zeven en een halve week. Kippenvel. Angstaanval. Mooie vooruitzichten. Ik geef jullie even een kijkje in mijn hoofd! Ik bedoel, in mijn loopschoenen… want, hoe begin je na zo’n eerste marathon, opnieuw te trainen voor een volgende?
Been there, done that. Not.
Zoals je meeste onder jullie wel weten (if not, scrol dan gewoon een paar artikels terug en je wordt letterlijk overspoeld met hardloopverhalen! 🙂 ) is dit niet mijn eerste marathon en liep ik op 6 oktober 2019 die van Brussel, met ‘succes’. Succes als is; ik liep hem uit. In een tijd van 4u39 zeg ik er graag bij, wat ook wel duidelijk maakt dat ik geen topconditie had op dat moment. ‘Been there, done that’, gaat echter niet op als het voor marathonafstanden aankomt, daar ben ik me ondertussen bewust van. Ik heb niet het gevoel veel verder te staan als een een beginner op dit moment en kom evengoed moe thuis na een 10km run. Echter heb ik wel ervaren dat een afstand van 42km te overzien is, en dat je jezelf altijd nog een kilometer verder kan sleuren als het moet. Hoe slecht de voorbereiding ook verlopen is.
Hoe trainde ik voor mijn eerste marathon?
Voor deze eerste marathon trainde ik volgens het 18 weken schema van Run2Day. Volgens dat schema moet je vier keer per week gaan lopen, waarvan onder andere een interval, een korte duurloop en twee iets langere duurlopen. Dit is, zoals je ook wel zult weten als je mij al langer volgt, niet uitgedraaid zoals gehoopt. Oftewel: ik heb mij gewoon totaal niet aan het schema gehouden. Dit komt ten eerste doordat ik een aantal weken volledig out of running (neem dat vooral letterlijk) was door drukte van vakantiewerk, en ten tweede omdat ik in de tiende week een blessure opliep die een maand heeft aangehouden, waardoor ik een volledig aangepast schema voorgeschreven kreeg en vooral heel veel (loop)rust. Ik liep dus hopeloos achter (weeral, neem zeker letterlijk) en gooide mijn schema overboord. We zien wel of ik aan de finish kom en zo niet dat was het leuk om te proberen.
Lang verhaal kort. Dit keer voelt het niet als “ik wil dit gewoon ooit gedaan hebben want dat ik cool om aan mensen te zeggen achteraf”. Falen is geen optie. Stel je voor dat ik nu een slechtere tijd loop dat daarvoor. Of gewoon helemaal niet aan de finish geraak. De komende zeven weken mogen jullie dus weer wekelijkse updates en (loop)verhalen verwachten naar aanloop van 29 maart. Over hoe ik me voorbereid, hoeveel kilometer ik loop op een week en waar ik tegenaanloop/-liep (die spreekwoorden toch allemaal! 🙂 ) Spoiler allert: dat schema is ondertussen ook al overboord gegooid…
I’ll keep you updated! Tot snel…
Hardlopende groetjes,
Stravelien
