Menu Sluiten

Nog 11 dagen… #Stravelienloopt

…2u47?!

Alsof ik gestraft word voor het feit dat ik vandaag geen blogpost over mijn loopavontuur heb geschreven, wat dus eigenlijk wel het plan was, komt er om 2u47 ’s nachts opeens wél inspiartie tevoorschijn. Dat is tegenwoordig mijn nieuw uur om wakker te worden. Of nog steeds wakker te zijn. Eén van de twee. Ik sleep mijzelf, redelijk klarwakker maar toch nog moe mijn bed uit en zet, terwijl ik mijn laptop aanzet (die laptop moet ook denken, wat voor uur is dit nu nog…) en een nieuw leeg document open, een grote tas matcha thee voor mijzelf.

…Matcha wat?!

Matcha thee! Mijn verslaving sinds een week. Een soort van groene Japanse thee waarvan het hele kruid nog intact is, volgens mijn opzoekingswerk. Superhip, blijkbaar. Google maar eens. Beter dan al die koffie. Zit wel caffeïne in, trouwens. Echt slim bezig ben ik nu ook weer niet. En er zitten, ook op vertrouwen van een foodblogger-artikel, 20x meer antioxidanten in dan in gewone groene thee. Superveel gezondsheidsvoordelen dus! Dat compenseert stiekem toch een beetje alle overheerlijke troep die ik in de afgelopen 1,5 week naar binnen heb gewerkt. Als hardlopende hardloper die tegenwoordig 8 tot 10km per dag aflegt, lijkt mijn maag een zwart gat te zijn geworden. Vier boterhammen met pindakaas per dag zijn dan ook eerder regel dan uitzondering. Ik kom door de vele trainingen dan ook geen grammatje aan, dus daar moet ik het niet voor laten. Ik neem het allemaal voor lief. We zullen maar even geloven dat mijn lichaam het op dit moment nodig heeft. Vanaf na 19 mei doen we wel weer gezond. Als mijn slaap nu nog eens zou meewerken, dat zou me al meer vooruit helpen. 🙂

TSeverens_stien_19.jpg

…19 mei?!

Ja, dat lees je goed! Ik ben mijzelf niet zonder enig doel elke dag in het zweet aan het werken. Impulsieve ik besloot zichzelf een paar weken geleden in te schrijven voor de 20 kilometer van Brussel. Verklaar me voor gek, maar dat staat er op de planning. Nét geen hale marathon, dus. Die (halve) marathon bewaren we voor een andere keer dit jaar. Het idee was er al langer, mar zo’n inschrijvingsformulier en startnummer maken het toch allemaal net iets concreter. En spannender. Het heeft mij sindsdien wel de adrenaline gegeven om geen training meer over te slaan. Op die enige regenachtige zaterdag na waarp er echt geen mogelijkheid was om naar buiten te gaan en niet zijknat thuis te komen.

Hardlopen, dus. Ik ben verslaafd. Wát voelt het goed om mijzelf ineens te zien vooruit gaan. Om opeens langere afstanden te kunnen afleggen die eerst nog onmogelijk leken. Om opeens 3km verder te zijn en alleen maar te hebben gedacht aan wat ik morgen eens zal gaan doen. Het lijkt wel een parttime job te zijn geworden en standaard routine om iedere ochtend zonder na te denken die loopschoenen aan te trekken en mijn verstand op nul te zetten. Pure therapie, dat lopen.

En wat nu?!

Sinds weken struim ik informatieve en iets minder informatieve sites af op zoek naar duizend en één tips over het lopen van (halve) marathons, om mij min of meer op iets te kunnen voor te bereiden. Die tips gaan van trainingsschema’s (euhm…is mijn zelfineensgestoken planning ook goed?), tot het feit dat je heeeeel veel isotone sportdrank moet drinken (no way, lust ik al niet…) en echt wel moet ontbijten met wit brood met confituur (is pindakaas ook goed?) op de dag van de wedstrijd. Ik denk dat het ondertussen duidelijk is dat ik vooral mijn eigen ding aan het doen ben en geen toonvoorbeeld van een goeie tijd ga neerzetten. Hopelijk voel ik me op de dag zelf niet nóg amateuristischer tussen al die lopers dan dat ik me nu al voel. 🙂

59810505_393676214693380_1534417430598647808_n

Gek genoeg zie ik er niet eens (meer) tegenop om over exact 11 dagen een gigantische afstand te moeten afleggen. Meer nog, ik kijk er zó hard naar uit! En lukt het niet, dan lukt het niet. YOLO. Het gáat lukken. punt uit. Al kost het mij zweet, pijn en tranen. Ik wil die 20 kilometer uitlopen en daar zal de komende 11 dagen even alles voor moeten wijken. Of ik er nog 2,5 uur of 3 uur over doe.

Kom gerust supporteren, dus, en stuur me een berichtje als je eens samen wilt gaan lopen! …And wish me luck, want ik ga het nodig hebben. X

Liefs,

Stien

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *