Goeiemorgen! Weekend. Precies wat ik nodig had na een week als deze. Denken we dat niet elke vrijdag?
Anyways, terwijl ik hier om 7u ’s ochtends, op deze mooie zaterdagochtend (nog ochtendmensen onder jullie? Mijn klasgenoten zouden me voor zot verklaren…), op deze vroege zaterdagochtend dus, haal ik er voor jullie wat dagboekfragmenten bij van mijn afgelopen week! Moest je geïnteresseerd zijn in de avonturen van het spannende leven van een 18-jarige student midden in de examens. Ahum.
Fijne zaterdag! Enjoy reading!
“Zondagavond. De examens zijn begonnen. En hoewel dit normaal gezien als een drukke periode moet klinken, heb ik hier best wel naar uitgekeken. Zoveel als ik de afgelopen maand november aan mijn hoofd had, zo relatief rustig is een examenperiode. Eén vak per dag, één zorg per dag. Afgelopen week ging dan ook goed en helemaal zoals verwacht. Op het feit na dat een vriendin van mij een paar dagen terug een auto-ongeluk had en mij even de hartstilstand van mijn leven bezorgde. Op dat na, en Thanks God dat alles goed met haar gaat, geen slechte week. Stien was weer een blije Stien. Tot donderdagavond.
Na een fantastische les Spaans ’s avonds zat ik weer even volgeladen met energie. Dat krijg je, als je iets zo graag doet dat je gek genoeg teleurgesteld bent als de les gedaan is…Na de les, rond half elf, had ik nog even afgesproken met een paar vrienden, kennissen in de stad om een rondje kerstmarkt te doen en iets te gaan drinken samen. Zo gezegd, zo gedaan. Genoten, zoveel is zeker. Ik voelde hoe ik mij al veel te lang niet meer ontspannen had. Na wat bijgepraat te zijn en een paar glazen verder besloot ik dat het wel een goed idee was dat ik op tijd, weliswaar om 1u s ‘nachts, richting huis moest gaan. Ik had al de hele week lang te weinig geslapen en wilde immers niet met een kater op mijn examen aankomen.
Om 6u ging mijn wekker.
Toen ik de volgende middag, na mijn examen thuiskwam en begon te studeren, merkte ik al dat mijn lichaam niet meewerkte. Geen ramp, daar had ik enigszins op gerekend. Dat ging zo door tot ’s avonds. Ik had al de hele namiddag onverklaarbare spierpijn in heel mijn rug, ergens waar ik vrijwel nog nooit spierpijn gevoeld had, en extreem koud. Dat waren één voor één nog wel te verklaren dingen, ik had de vorige nacht maar 4u geslapen, gedronken en ik was al de hele week verkouden.
Op tijd gaan slapen en morgen verder studeren, zoals mijn moeder zou zeggen.
Zo dacht ik afgelopen vrijdag eens extreem vroeg te gaan slapen en lag ik- helemaal tegen mijn gevoel in maar wel mijn verstand volgend- op half tien in mijn bed om bij te slapen en de volgende dag een iets productiever mens te zijn. Draaide dat even anders uit. Om 00u sliep ik nog niet en om 3u sliep ik nog niet. Onverklaarbaar.
Die spierpijn ging echter niet weg en toen ik om middernacht nog steeds wakker lag, ijskoud en nog meer spierpijn, had ik door dat ik redelijk hoge koorts had. Zoals ik van thuis uit altijd heb meegekregen dat je op z’n momenten best in bad gaat, deed ik dat maar. Dan maar ’s nachts. Ik voelde mijzelf gloeien en werd met het uur zenuwachtiger dat ik maandag geen examen kon gaan afleggen. Ik zit namelijk in Spanje tijdens de periode van de inhaalexamens. Gelukkig ben ik soms een beetje een drama queen en trok die koorts na enkele Dafalgans wel weg.”
“Twee dagen later. Ik heb al weken het gevoel niet tot rust te komen. Alsof ik constant té veel tegelijkertijd moet doen en niets echt lukt van wat ik doe, of dat ik alles maar half zo goed doe als ik zou willen. Ik ben prikkelbaar en geïrriteerd door iedereen. Het is maandagavond en deze dag leek de lengte te hebben van een hele week. Anyway, de winter is begonnen, het sneeuwt en over één week zit ik in Spanje. Met leukere vooruitzichten kan een kerstvakantie niet beginnen, toch?”
“Woensdagmiddag. 13u17. Ik zit op de grond in mijn kamer tegen de chauffage aan (Jezus het is koud buiten, I love it!) het boek ‘A song for Ella Grey’ te verslinden. Een geweldig boek over een vriendengroep die poëzie schrijft, onbereikbare dromen probeert te bereiken en Orpheus en Eurydice-achtige relaties op het strand. Mijn ook viel er vorige week op toen ik door de bibliotheek liep. Nog 60 pagina’s en het is uit.
Mijn vrienden zijn naar de nieuwe Star Wars film. Ik wil ook wel gaan kijken binnenkort, maar ben iets minder obsessed dan hen.
Ik realiseer mij dat ik al even niets meer op mijn blog heb gepost maar wél aan het einde van mijn logboek zit dat ik 1,5 maand geleden in Londen heb gekocht, ondertussen heb volgekrabbeld. Nog 3 examens te gaan deze week.”
Dat was het voor vandaag!
Liefs, Stien. X