Mijn derde blogpost alweer van de nieuwe rubriek en ook meteen mijn favoriete blog om te schrijven: Stienschrijft! Deze tekst dateert van 11 dagen terug, donderdag 10 augustus. Geniet ervan en lees gezellig mee….
“De lijnen op de houten eiken tafel lopen in mijn hoofd door als een verlangde van de achtergrondmuziek. De drums dreunen niet maar voelen aan als golven in slow motion die tegen elkaar kletsend om het eerst het strand proberen te vinden. Het gevoel van te willen lopen komt bovendrijven. Lang en ver. Zo ver mogelijk.
Er zijn strijkers bijgekomen. Er staat een glas oud water voor me, niet contrasterend met de lucht die donker is en grijs, waterachtig en rustgevend, niet triestig overigens.
Ik weet welke kant ik op wil met mijn leven. Ik kan het alleen nog niet benoemen. Je zal wel zien. Ik zal wel zien. En ik zal ervoor zorgen dat we beiden verrast zullen worden.
Ik blijf spelen, ik blijf zingen, ik blijf ademen. Dan komt het allemaal wel goed.”
Pingback:Stienschrijft #4: Een missie in de stad Mirselion – STravelIEN