Nog exact zes dagen te gaan. Aan het einde van deze week zal ik een- voor mijn doen- best grote en onbekende prestatie moeten neerzetten. Tijd om even bij te praten. En dat doen we op deze vrije maandagochtend, net 13 kilometer afgelegd in 1,5 uur én in een zalige ochtendzon, meteen ook mijn laatste lange afstand voor The Day. Nog vol euforische adrenaline van deze run vertel ik jullie graag hoe mijn week geweest is!
Kort door de bocht: mijn trainingen verliepen stroef afgelopen week en ik ben met de minuut zenuwachtiger aan het worden. En dat kwam voornamelijk doordat ik vorige week een lange training gemist had en dit deze week probeerde te recupereren door ook op mijn rustdagen te gaan lopen. Om even een voorbeeldje te geven; maandag: 5x 10min wandelen, 4x 10min lopen op hoog tempo. Dinsdag: 5km loslopen. Woensdag: 6x 10min wandelen, 5x 10min lopen op hoog tempo. Donderdag: 30min yoga + 10km lopen. Die tien werden er vier. Ik geraakte gefrustreerd doordat mijn lijf niet mee mee wilde werken en voelde oprecht voor het eerst vermoeidheid in mijn benen. Qua conditie was het op dat moment nog perfect te doen. Dat ik de dag erna, op mijn enige rustdag ben gaan snowboarden (lees: gezeten, gelegen, gevallen,…later meer daarover! 🙂 ), hielp ook niet bepaald. Ik had óveral spierpijn. En geen stem meer.
Drama’s van mijn soort duren gelukkig nooit lang en na een hele dag niks te hebben gedaan (op een rijles na, ‘k heb met een automatische auto gereden dus mijn benen kregen gelukkig even rust! 🙂 ), had ik gisterenavond mijn energie terug! Tijd voor een nieuwe training dus! Ik kapte een tas zwarte koffie en een flesje Aquarius met belachelijk veel suiker naar binnen en ging ervoor.
Het plan was 12 kilometer, en dat werder er uiteindelijk 13! Ik was blij, trots en opgelucht. Dit voelt zó goed! Ik was redelijk tot heel moe, dat wel. Maar niet helemáal kapot. Deze maandagochtend liep ik dezelfde afstand, in een íets kortere tijd, dat dan weer wel. Die laatste zeven kilometer krijg ik er zondag week nog wel bij. Ik weet niet hoe, maar ik ga het doen. Mentaal zal ik het wel aankunnen, en mijn benen, tsja, die doen maar wat. Die moeten maar volgen.
Morgen heb ik nog een laatste vrij zware intervaltraining van in totaal 10km, en dan bouw ik af met 8km op woensdag, naar 5km op donderdag en 3km op vrijdag. Om vervolgens de hele zaterdag op de zetel te hangen. Mooie voorruitzichten, niet?! 🙂
Tot schrijfs, I’ll keep you updated!
Liefs,
Stravelien
