Menu Sluiten

Eerste dagen van 2018, laatste dagen in Spanje…

Het voelt voor mij toch altijd als een nieuw begin, die jaarwisseling. Hoewel het eigenlijk niet uitmaakt (wat elke dag is een nieuw begin!) en er niet zo veel veranderd, meer zelfs, we gingen op 1 januari gewoon door waarmee we op 31 december geëindigd waren: onszelf omringen met familie, ontbijten én middageten met de restjes van de dag ervoor, om ’s avonds nog een keer opnieuw aan tafel aan te schuiven bij het andere deel van de familie.

Dus gisteren, op 2 januari, kon het nieuwe jaar dan écht beginnen… 🙂 Ik heb voor jullie een dagboekje bijgehouden en dat deel ik vandaag graag met jullie! Veel leesplezier! Hoe hebben jullie de eerste dagen van 2018 ervaren?

 

1 januari 2018.

“Maandagvoormiddag ondertussen. Zo laat (vroeg…) ik gisteren in mijn bed lag, zo besloot mijn lichaam deze mooie, nieuwe, eerste ochtend van 2018, om 8u klaarwakker te zijn! Misschien komt het doordat ik altijd al een ochtendmens ben geweest, of komt het door de energie die in mijn lichaam zit door de hoeveelheid aan feestcalorieën die ik gisteren heb gegeten. Nieuwjaarsavond (kerstavond, kerstdag trouwens ook) hier in Spanje is een beetje te vergelijken met een ware eet-marathon, kan ik concluderen. En ik heb ondertussen ervaren dat eten afslaan bij Spanjaarden not done is. Ons eetfestijn (lees: tafelen van 17u tot 22u) eindigde om 23u nog niet toen iemand opeens een gigantische slagroom-verjaardagsstaart bovenhaalde omdat één van de nichtjes twee dagen daarvoor jarig was. Hij zag er overheerlijk uit, dat wel, maar ik zat vól. En toen kon het aftellen beginnen. Een paar minuten voor klokslag twaalf uur (we waren bijna de tijd uit het oog verloren, kan je nagaan hoe gezellig het was!) werd de tv met daarop de Puerta del Sol aangezet en haastte de grootmoeder zich naar de keuken om daar 12 bordjes met telkens 12 druiven op te gaan halen. Na een momentje van paniek, want sommigen hadden er 11, anderen 13,…zaten we om 23u59 klaar met een bord druiven in de ene hand en een glas cava in de andere hand. Ik vond het grappig om te zien hoe serieus iedereen dat hele ding van die druiven nam. Exact bij elke tel staken we één voor één de druiven bloedserieus en doodstil in onze mond om na afsloop iedereen een feliz año nuevo te wensen. Zo, heb ik dat ook eens meegemaakt.”

3 januari 2018.

“2018, dag drie! Ik zit weer helemaal terug in een normaal (alleja, normaal…) ritme, ‘mijn’ au pair kindjes slapen waarschijnlijk nog welgeteld één uur dus ik heb even tijd om te schrijven! Ik weet niet hoe het er in België aan toe gaat op dit moment, maar hier is het sinds vandaag weer helemaal zonnig! Zo gek dat ik over twee dagen alweer terug naar huis moet. Waarom gaat de tijd altijd sneller in het buitenland dan in België? ‘K heb er ook niet zo meteen een antwoord op, maar ‘k zal er eens over nadenken…

Hoewel ik langs een kant ook wel zin heb om terug te zijn en de draad van mijn normale leven weer op te pikken, terug productief aan de slag te gaan met van alles en nog wat, denk ik dat er toch veel dingen zijn die ik hier ga missen. Maar aan alle mooie liedjes (liedjes? reisjes!) komt een einde en over twee dagen zit ik in de auto richting het vliegveld van Madrid. We gaan op tijd vertrekken want het is én vrijdagnamiddag, én Driekoningen, waardoor veel straten afgesloten zijn en er nog meer drukte is in Madrid, dan dat er anders al is. ‘K heb aan de familie gezegd dat ik ook best wel een trein en metro kan nemen want die rijden gewoon wel die dag maar ze stonden erop dat ze mij zouden brengen. Wel heel lief.

Ik ben weer vooruit aan het praten want zover zijn we natuurlijk nog niet! Daarvoor staan er nog een aantal leuke dingen op de planning. Deze namiddag gaan we naar een groot winkelcentrum in de buurt, vooral om de aanzienlijke hoeveelheid aan kerstdecoratie te aanschouwen, en een beetje rond te lopen. En morgen ga ik koken voor maar liefst 8 mensen! ‘K had voorgesteld dat ik mijn laatste avond hier iets typisch Belgisch zou klaarmaken, in eerste instantie enkel voor de familie, maar de buren komen blijkbaar ook langs en de broer van Javi ook. Daar had ik wel op gerekend, er zit bijna elke avond wel iemand extra aan tafel, het is hier een binnen en buiten geloop van bezoek. Ik zou er stress van krijgen moest ik hier echt wonen. Maar voor nu vind ik het supergezellig.”

Dat was ‘m voor vandaag! Geniet van jullie week!

Liefs, Stien

 

3 reacties

  1. Li Gommeren

    Hey Stien, welk typisch Belgisch gerecht ga je maken? Biefstuk met frieten of witloof met hesp en dikke kaassaus???????????????????????????
    Smakelijk!!! En tot in België!!
    Oma

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *