Mijn 6e Stienschrijft alweer! Dit is een gedicht dat ik schreef met als gedachtegang het thema melancholie. Of eerder; melancholische momenten. Een gedicht dat misschien een beetje de definitie van dit woord probeert weer te geven. Ik schreef het op donderdag 14 september. Lees maar even mee.
“Melancholie
tristesse onder vrolijkheid
tristesse onder de oppervlakte
De schoonheid van verdriet
de weerkaatsing van een traan
tranen vallen op mijn blad
stilte gegund
verkeerd begrepen uit eigen perspectief
teveel ineens
grassprietjes die niet te tellen vallen
onbenoembare eenzaamheid
kijken
blijven kijken
achtervolgen
bespioneren
in de gaten houden
gezien worden
er vormt zich een dialoog van blikken
blikken van bezorgdheid
medeleven
medeleiden
liefde voor onbekenden
pijn
Door hersenen heen willen kijken
gedachten eruit willen sleuren
benieuwd naar een levensverhaal
van een man die een vrouw wilde zijn
van een agent die piloot wilde worden
van moeders zonder kinderen
van kinderen zonder moeders
verloren geborgenheid
van goede mensen, mooie mensen, lieve mensen
van passies voor wiskunde tot passies voor toneel
van zangers naar kappers
van bakkers naar slagers
van bloemen naar stenen naar bomen naar planten naar Afrika naar Amerika
en terug naar jezelf”
Pingback:Dus dit is melancholie…? – STravelIEN